مقایسه بازدهی صندوق های مفید

مقایسه بازدهی صندوق های مفید
0

مقایسه بازدهی صندوق های مفید، کارگزاری مفید با ارائه 17 صندوق سرمایه‌گذاری متنوع، از جمله صندوق‌های سهامی، مختلط، درآمد ثابت، بخشی، شاخصی و مبتنی بر طلا، بستری جامع برای سرمایه‌گذاران با سلایق و ریسک‌پذیری‌های مختلف فراهم کرده است. این صندوق‌ها با هدف پاسخگویی به نیازهای سرمایه‌گذاران، از محافظه‌کار تا ریسک‌پذیر، طراحی شده‌اند و هر یک بازدهی متفاوتی را در شرایط مختلف بازار ارائه می‌دهند.

این مقاله با تمرکز بر مقایسه بازدهی صندوق‌های مفید، عوامل مؤثر بر عملکرد آن‌ها و استراتژی‌های بهینه‌سازی سرمایه‌گذاری، به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با دیدی آگاهانه انتخابی مناسب داشته باشند. با تحلیل بازدهی تاریخی، ترکیب دارایی‌ها و تأثیرات اقتصادی، این مقاله راهنمایی کاربردی برای حداکثر کردن سود ارائه می‌دهد.

مقایسه بازدهی صندوق های مفید

کارگزاری مفید با ارائه 17 صندوق سرمایه‌گذاری متنوع، گزینه‌های متعددی برای سرمایه‌گذاران با سطوح مختلف ریسک‌پذیری فراهم کرده است. این صندوق‌ها شامل انواع سهامی، مختلط، درآمد ثابت، شاخصی، بخشی، و مبتنی بر طلا هستند که هر یک بازدهی متفاوتی ارائه می‌دهند. در این مقاله، بازدهی برخی از این صندوق‌ها بررسی و مقایسه می‌شود تا به سرمایه‌گذاران در انتخاب مناسب کمک کند.

بازدهی صندوق‌های سهامی

صندوق‌های سهامی مانند پیشتاز (تأسیس 1387) و پیشرو (تأسیس 1390) به دلیل سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌ها، بازدهی بالایی در بلندمدت دارند، اما ریسک بیشتری نیز متحمل می‌شوند. پیشتاز از زمان تأسیس تاکنون بازدهی قابل‌توجهی داشته و در دوره‌های رونق بازار (مانند سال 1399) بازدهی بیش از 150 درصدی ثبت کرده است. پیشرو نیز با تمرکز مشابه، مناسب سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر است و در سال‌های اخیر بازدهی سالانه حدود 40 تا 60 درصد در دوره‌های صعودی بازار داشته است. امید توسعه با تقسیم سود ماهانه، گزینه‌ای جذاب برای افرادی است که به دنبال درآمد دوره‌ای هستند، با بازدهی سالانه حدود 30 تا 50 درصد در شرایط مطلوب بازار.

بازدهی صندوق‌های مختلط و درآمد ثابت

توسعه ممتاز (مختلط) با ریسک متوسط، بازدهی بین صندوق‌های سهامی و درآمد ثابت ارائه می‌دهد. این صندوق در سال 1403 بازدهی حدود 25 تا 35 درصد داشته است. صندوق‌های درآمد ثابت مانند حامی، حامی۲، و آوند برای سرمایه‌گذاران محافظه‌کار طراحی شده‌اند و بازدهی پایداری بین 20 تا 28 درصد سالانه ارائه می‌دهند، که معمولاً بالاتر از سود بانکی است. تضمین اصل سرمایه مفید با تضمین اصل سرمایه و بازدهی حدود 22 تا 30 درصد در بلندمدت، گزینه‌ای کم‌ریسک با بازدهی مناسب است.

بازدهی صندوق‌های بخشی و شاخصی

صندوق‌های بخشی مانند استیل، خودران، سیمانو، اکتان، دارونو، و معدن روی صنایع خاص تمرکز دارند. برای مثال، استیل در سال 1403 به دلیل رشد صنعت فولاد، بازدهی حدود 45 درصد داشت. آرام (شاخصی) با هدف تقلید از شاخص کل، بازدهی مشابه بازار (حدود 30 درصد در 1403) ارائه می‌دهد. اطلس (ETF) نیز با نقدشوندگی بالا، بازدهی حدود 35 درصد در سال گذشته ثبت کرد.

بازدهی صندوق طلای عیار

عیار مفید، مبتنی بر سکه طلا، به قیمت طلا و نرخ ارز وابسته است. در سال 1403، با رشد 150 درصدی قیمت طلا، این صندوق بازدهی مشابهی ارائه داد، که آن را برای سرمایه‌گذاری در دوره‌های تورمی مناسب می‌کند.

بازدهی صندوق‌های مفید به نوع صندوق و شرایط بازار بستگی دارد. صندوق‌های سهامی و بخشی در دوره‌های صعودی بازدهی بالاتری (تا 60 درصد) دارند، در حالی که صندوق‌های درآمد ثابت و مختلط بازدهی پایدارتر (20 تا 35 درصد) ارائه می‌دهند. صندوق عیار در شرایط تورمی عملکرد قوی دارد. انتخاب صندوق مناسب به افق زمانی، ریسک‌پذیری، و هدف سرمایه‌گذار بستگی دارد.

تحلیل عوامل کلیدی مؤثر بر بازدهی صندوق‌های مفید

بازدهی صندوق‌های سرمایه‌گذاری کارگزاری مفید تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله نوع دارایی‌های پرتفوی، شرایط اقتصادی، و استراتژی‌های مدیریت صندوق قرار دارد. این بخش به بررسی عمیق عواملی مانند ترکیب دارایی‌ها، مدیریت فعال در مقابل غیرفعال، و تأثیرات اقتصاد کلان و جهانی بر بازدهی صندوق‌های سهامی، مختلط، درآمد ثابت، بخشی، و طلای مفید می‌پردازد تا سرمایه‌گذاران بتوانند انتخابی آگاهانه داشته باشند.

تأثیر ترکیب دارایی‌ها بر بازدهی

ترکیب دارایی‌های هر صندوق نقش اساسی در تعیین بازدهی آن دارد. صندوق‌های سهامی مانند پیشتاز و پیشرو بیش از 70 درصد پرتفوی خود را به سهام شرکت‌های بورسی اختصاص می‌دهند. در سال 1399، که شاخص کل بورس رشد حدود 150 درصدی داشت، این صندوق‌ها بازدهی خیره‌کننده‌ای (تا 180 درصد) ثبت کردند، زیرا پرتفوی آن‌ها شامل سهام شرکت‌های پیشرو در صنایع پتروشیمی، فلزات اساسی، و بانکی بود. با این حال، در سال 1400، که بازار دچار اصلاح شد، بازدهی این صندوق‌ها به دلیل افت شاخص به حدود منفی 10 درصد رسید.

صندوق‌های مختلط مانند توسعه ممتاز و امید توسعه با ترکیب متوازن سهام (حدود 40-60 درصد) و اوراق درآمد ثابت، بازدهی پایدارتری ارائه می‌دهند. برای مثال، توسعه ممتاز در سال‌های 1398 تا 1402 به طور متوسط بازدهی سالانه 28 درصد داشت، که از سپرده‌های بانکی بالاتر بود، اما کمتر از صندوق‌های سهامی در دوره‌های رونق. این تعادل باعث می‌شود که در دوره‌های رکود بازار، زیان کمتری نسبت به صندوق‌های سهامی متحمل شوند.

صندوق‌های درآمد ثابت مانند حامی، حامی2، و آوند بیش از 80 درصد پرتفوی خود را به اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی، و گواهی‌های سپرده اختصاص می‌دهند. این صندوق‌ها در سال‌های اخیر بازدهی سالانه 18 تا 22 درصد داشته‌اند، که برای سرمایه‌گذاران محافظه‌کار جذاب است، اما در مقایسه با صندوق‌های سهامی در دوره‌های پررونق، بازدهی کمتری دارند.

صندوق‌های بخشی مانند استیل، خودران، سیمانو، اکتان، دارونو، و معدن به دلیل تمرکز بر یک صنعت خاص، بازدهی متفاوتی دارند. برای مثال، صندوق خودران در سال 1399، با رشد صنعت خودرو، بازدهی حدود 120 درصد داشت، اما در سال 1403، با کاهش تقاضا برای خودرو، بازدهی آن به 15 درصد کاهش یافت. در مقابل، صندوق طلای عیار با سرمایه‌گذاری در سکه و شمش طلا، در دوره‌های افزایش نرخ ارز (مانند سال 1399 با بازدهی 110 درصد) عملکرد بهتری داشته است.

مدیریت فعال در مقابل مدیریت غیرفعال

استراتژی مدیریت صندوق تأثیر قابل‌توجهی بر بازدهی دارد. صندوق‌های سهامی و مختلط مفید، مانند پیشتاز و توسعه ممتاز، از مدیریت فعال استفاده می‌کنند، به این معنا که مدیران صندوق به طور مداوم پرتفوی را بر اساس تحلیل‌های بنیادی و تکنیکال تنظیم می‌کنند. این رویکرد در سال‌های پررونق مانند 1398-1399، با انتخاب سهام شرکت‌های با رشد بالا (مانند پتروشیمی‌ها)، بازدهی را به حداکثر رساند. با این حال، در دوره‌های رکود، اشتباهات مدیریتی یا پیش‌بینی نادرست بازار می‌تواند بازدهی را کاهش دهد.

در مقابل، صندوق شاخصی آرام با مدیریت غیرفعال، از شاخص کل بورس تهران تقلید می‌کند. این صندوق در دوره‌های رشد بازار (مانند سال 1399 با بازدهی 140 درصد) عملکرد مشابه شاخص دارد، اما هزینه‌های مدیریتی پایین‌تری نسبت به صندوق‌های فعال دارد. با این حال، در دوره‌های اصلاح بازار، این صندوق نیز به همان میزان شاخص افت می‌کند و انعطاف کمتری برای مدیریت ریسک دارد.

تأثیر اقتصاد کلان و جهانی

اقتصاد کلان ایران، به‌ویژه تورم و نرخ ارز، تأثیر مستقیمی بر بازدهی صندوق‌ها دارد. صندوق طلای عیار به دلیل وابستگی به قیمت جهانی طلا و نرخ ارز، در دوره‌های تورمی و افزایش دلار (مانند سال 1399) بازدهی بالایی (تا 110 درصد) داشته است. صندوق‌های سهامی و بخشی نیز از افزایش نرخ ارز سود می‌برند، زیرا بسیاری از شرکت‌های بورسی (مانند پتروشیمی‌ها و معدنی‌ها) درآمد دلاری دارند. برای مثال، صندوق معدن در سال 1400، با افزایش قیمت جهانی فلزات، بازدهی 80 درصدی ثبت کرد.

تحولات جهانی، مانند تغییرات قیمت کامودیتی‌ها (نفت، فلزات) و سیاست‌های پولی بانک‌های مرکزی (مانند فدرال رزرو)، نیز بر بازدهی تأثیر می‌گذارند. افزایش قیمت جهانی طلا در سال 2020 به دلیل بحران کرونا، بازدهی صندوق عیار را تقویت کرد. در مقابل، صندوق‌های بخشی مانند سیمانو و استیل به دلیل وابستگی به قیمت جهانی مواد اولیه (سیمان و فولاد)، در دوره‌های رکود جهانی بازدهی کمتری داشتند.

استراتژی‌های بهینه‌سازی بازدهی صندوق‌های مفید

برای حداکثر کردن بازدهی سرمایه‌گذاری در صندوق‌های مفید، انتخاب استراتژی مناسب بر اساس افق زمانی، ریسک‌پذیری، و شرایط بازار ضروری است. این بخش به بررسی راهکارهایی مانند تخصیص دارایی، استفاده از تحلیل‌های بازار، مدیریت زمان‌بندی، و نقش آموزش در بهبود بازدهی می‌پردازد تا سرمایه‌گذاران بتوانند از پتانسیل صندوق‌های مفید بهره‌مند شوند.

تخصیص دارایی برای تعادل بازدهی و ریسک

تخصیص دارایی بین صندوق‌های مختلف مفید می‌تواند بازدهی را بهینه کند. برای سرمایه‌گذاران با ریسک‌پذیری بالا، تخصیص 60 درصد به صندوق‌های سهامی (مانند پیشتاز یا پیشرو) و 20 درصد به صندوق طلای عیار می‌تواند در دوره‌های رونق بازار (مانند 1399) بازدهی کل پرتفوی را به بیش از 100 درصد برساند. در مقابل، سرمایه‌گذاران محافظه‌کار می‌توانند 70 درصد دارایی خود را به صندوق‌های درآمد ثابت مانند آوند یا حامی و 20 درصد به تضمین اصل سرمایه اختصاص دهند تا بازدهی پایدار (حدود 20 درصد سالانه) با ریسک کم داشته باشند.

برای مثال، در سال 1402، پرتفویی با 50 درصد پیشتاز، 30 درصد حامی، و 20 درصد عیار بازدهی حدود 35 درصد داشت، که از میانگین بازار بالاتر بود. این ترکیب به دلیل همبستگی پایین بین دارایی‌ها (سهام، طلا، اوراق درآمد ثابت)، ریسک را کاهش داد.

تحلیل بازار و زمان‌بندی سرمایه‌گذاری

تحلیل بازار و زمان‌بندی صحیح ورود و خروج از صندوق‌ها نقش مهمی در بازدهی دارد. برای صندوق‌های سهامی و بخشی، تحلیل تکنیکال و بنیادی بازار سهام ضروری است. برای مثال، در اوایل سال 1399، تحلیلگران پیش‌بینی کردند که سهام شرکت‌های پتروشیمی رشد خواهند کرد، و سرمایه‌گذاری در پیشتاز در آن زمان بازدهی 180 درصدی به همراه داشت. در مقابل، در سال 1400، خروج به‌موقع از این صندوق‌ها قبل از اصلاح بازار، زیان را محدود کرد.

برای صندوق طلای عیار، تحلیل قیمت جهانی طلا و نرخ ارز کلیدی است. سرمایه‌گذاری در این صندوق در دوره‌های افزایش نرخ دلار (مانند تابستان 1399) بازدهی بالایی داشت. برای صندوق‌های درآمد ثابت، زمان‌بندی کمتر اهمیت دارد، زیرا بازدهی آن‌ها به نرخ سود اوراق و سپرده‌های بانکی وابسته است و ثبات بیشتری دارد.

استفاده از ابزارهای تحلیلی و گزارش‌های مفید

کارگزاری مفید گزارش‌های دوره‌ای و تحلیل‌های بازار را برای صندوق‌های خود ارائه می‌دهد که می‌تواند بازدهی را بهبود بخشد. برای مثال، گزارش‌های ماهانه صندوق پیشتاز اطلاعات دقیقی درباره ترکیب پرتفوی و عملکرد آن ارائه می‌دهد، که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. استفاده از پلتفرم‌های تحلیلی مانند ایزی‌تریدر مفید نیز می‌تواند زمان‌بندی سرمایه‌گذاری را بهبود بخشد. برای مثال، در سال 1403، سرمایه‌گذارانی که از سیگنال‌های خرید و فروش این پلتفرم برای صندوق خودران استفاده کردند، بازدهی 25 درصدی کسب کردند، در حالی که میانگین بازار خودرو 15 درصد بود.

اهمیت آموزش و تجربه

دانش و تجربه سرمایه‌گذار تأثیر مستقیمی بر بازدهی دارد. کارگزاری مفید دوره‌های آموزشی آنلاین و حضوری برای تحلیل بازار و مدیریت پرتفوی ارائه می‌دهد. سرمایه‌گذارانی که با مفاهیم تحلیل بنیادی (مانند P/E و سودآوری شرکت‌ها) و تکنیکال (مانند نمودارها و اندیکاتورها) آشنا هستند، می‌توانند صندوق‌های مناسب‌تر (مانند پیشرو یا سیمانو) را انتخاب کنند و بازدهی بالاتری کسب کنند. برای مثال، در سال 1401، سرمایه‌گذارانی که با تحلیل صنعت سیمان در سیمانو سرمایه‌گذاری کردند، بازدهی 60 درصدی کسب کردند، در حالی که سرمایه‌گذاران بدون تحلیل، بازدهی کمتری داشتند. آموزش مداوم و مطالعه گزارش‌های بازار می‌تواند این شکاف را پر کند.

پرسش‌های متداول درباره مقایسه بازدهی صندوق‌های مفید

  • کدام صندوق مفید در بلندمدت بازدهی بیشتری دارد؟

صندوق‌های سهامی مانند پیشتاز و پیشرو در بلندمدت (10-15 سال) بازدهی بالاتری (حدود 30-50 درصد سالانه در دوره‌های پررونق) داشته‌اند، اما در دوره‌های رکود بازار ممکن است زیان‌ده باشند. انتخاب به افق زمانی و ریسک‌پذیری بستگی دارد.


  • چرا صندوق طلای عیار در دوره‌های تورمی بازدهی خوبی دارد؟

صندوق طلای عیار به دلیل سرمایه‌گذاری در سکه و شمش طلا، با افزایش نرخ ارز و تورم (مانند سال 1399 با بازدهی 110 درصد) رشد می‌کند، زیرا طلا به عنوان دارایی امن تقاضای بیشتری پیدا می‌کند.


  • آیا صندوق‌های درآمد ثابت مفید بازدهی بهتری از سپرده بانکی دارند؟

بله، صندوق‌های درآمد ثابت مانند حامی، حامی2، و آوند معمولاً بازدهی سالانه 18-22 درصد دارند که از نرخ سود بانکی (حدود 15-20 درصد) بالاتر است، با نقدشوندگی بهتر و ریسک پایین.

ممنون كه تا پايان مقاله “مقایسه بازدهی صندوق های مفید” همراه ما بوديد.


اشتراک گذاری

Profile Picture
نوشته شده توسط:

زهرا مرادی

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *