آیا بازنشستگی ۳۵ سال است؟

آیا بازنشستگی ۳۵ سال است؟
0

از ابتدای فروردین ۱۴۰۴، قانون جدید بازنشستگی تأمین اجتماعی با تغییرات بنیادین در سن و سابقه بیمه‌پردازی اجرایی شده و سؤال اصلی بسیاری از بیمه‌شدگان این است: آیا سابقه الزامی برای بازنشستگی کامل به ۳۵ سال افزایش یافته؟ این مقاله به بررسی تصویب قانون، استثناها، نحوه محاسبه و تأثیرات بر بیمه‌شدگان می‌پردازد تا با آگاهی کامل، برای آینده برنامه‌ریزی کنید.

آیا بازنشستگی ۳۵ سال است؟

بر اساس قانون جدید بازنشستگی تأمین اجتماعی که از ابتدای فروردین ۱۴۰۴ اجرایی شده، سابقه الزامی برای دریافت مستمری کامل از ۳۰ به ۳۵ سال افزایش یافته و این تغییر به‌طور رسمی تصویب و ابلاغ شده است. این اصلاحیه، بخشی از ماده ۲۹ قانون برنامه هفتم توسعه است و با بخشنامه شماره ۱۰۰۰/۱۴۰۴/۱۶۶۷ مورخ ۱۴۰۴/۰۲/۲۳ سازمان تأمین اجتماعی، جزئیات آن مشخص گردید. هدف اصلی، پایدارسازی صندوق بازنشستگی در برابر ناترازی مالی و افزایش نسبت پشتیبانی (بیمه‌پرداز به مستمری‌بگیر) است. پیش از این، بیمه‌شدگان با ۳۰ سال سابقه و ۶۰ سال سن (برای مردان) می‌توانستند بازنشسته شوند، اما حالا برای مستمری کامل بدون کسر، ۳۵ سال سابقه لازم است.

این افزایش سابقه، تدریجی از سال ۱۴۰۳ آغاز شده و تا ۱۴۰۵ تکمیل می‌شود، اما استثناهایی برای گروه‌های خاص وجود دارد. برای مثال، افرادی که تا مرداد ۱۴۰۳ بیش از ۲۸ سال سابقه داشته‌اند، از این افزایش معاف هستند و با ۳۰ سال سابق بازنشسته می‌شوند. همچنین، با ۳۵ سال سابقه، شرط سنی حذف می‌شود و بازنشستگی بدون محدودیت سنی امکان‌پذیر است، که این بند برای تشویق پرداخت طولانی‌مدت بیمه طراحی شده.

برای زنان، سن بازنشستگی همچنان ۵۵ سال با حداقل ۲۰ سال سابقه است، اما برای مستمری کامل، ۳۵ سال سابقه الزامی شده؛ هرچند حداکثر سابقه الزامی برای زنان ۳۰ سال در نظر گرفته شده و با رسیدن به ۵۵ سال، افزایش سابقه متوقف می‌شود. در مشاغل سخت و زیان‌آور، سابقه ۲۰–۲۵ سال بدون شرط سنی حفظ شده. محاسبه مستمری بر اساس میانگین حقوق دو سال آخر و سابقه کامل (تا سقف ۳۵ سال) انجام می‌شود، که پرداخت بیش از ۳۵ سال تأثیری در افزایش حقوق ندارد.

این قانون، با وجود انتقادهای کارگری، توسط مجلس و شورای نگهبان تصویب شده و آیین‌نامه اجرایی آن در اسفند ۱۴۰۳ ابلاغ گردید. بیمه‌شدگان می‌توانند با مراجعه به سامانه es.tamin.ir سابقه خود را استعلام کنند و برای خرید سابقه کسری (تا ۱۲ سال برای زیر ۵۰ سال سن) اقدام نمایند.

  • استثناهای کلیدی تصویب ۳۵ سال سابقه: افراد با بیش از ۲۸ سال سابقه تا مرداد ۱۴۰۳، ایثارگران و جانبازان بالای ۲۵ درصد، و مشاغل سخت با ۲۰ سال سابقه بدون افزایش.
  • تأثیر بر مستمری: با ۳۵ سال، ۱۰۰ درصد حقوق متوسط دو سال آخر؛ کمتر از آن، متناسب با کسر سابقه (مثلاً ۳۰ سال = ۸۶ درصد).
  • راه‌های جبران: خرید سابقه یکجا یا اقساطی برای مردان زیر ۵۰ و زنان زیر ۴۵ سال؛ بازنشستگی پیش از موعد با کسر ۴ درصد به ازای هر سال.
  • آمار اجرای قانون: تا آبان ۱۴۰۴، بیش از ۱.۵ میلیون بیمه‌شده مشمول تغییرات شده‌اند، با ۴۰ درصد افزایش پایداری صندوق پیش‌بینی‌شده.
  • پیش‌بینی ۱۴۰۵: تکمیل تدریجی افزایش، با تمرکز بر صندوق‌های تکمیلی برای جبران کسری سابقه.

مزایای تصویب قانون بازنشستگی با ۳۵ سال سابقه در سال ۱۴۰۴

تصویب افزایش سابقه بازنشستگی به ۳۵ سال در قانون جدید تأمین اجتماعی از فروردین ۱۴۰۴، با وجود انتقادهای اولیه، مزایای بلندمدت و ساختاری قابل توجهی برای صندوق بازنشستگی، اقتصاد کشور و خود بیمه‌شدگان به همراه دارد. این تغییر، که بخشی از اصلاحات پارامتریک برنامه هفتم توسعه است، نه تنها پایداری مالی صندوق را تضمین می‌کند، بلکه فرصت‌هایی برای افزایش درآمد مستمری و بهره‌وری اجتماعی فراهم می‌آورد.

پایداری مالی صندوق تأمین اجتماعی و جلوگیری از ورشکستگی

یکی از برجسته‌ترین مزایای این قانون، افزایش نسبت پشتیبانی صندوق از حدود ۵ به ۱ در سال ۱۴۰۳ به بیش از ۷ به ۱ تا سال ۱۴۳۰ است. پیش از تصویب، پیش‌بینی می‌شد صندوق تأمین اجتماعی با کسری سالانه ۱۵۰ هزار میلیارد تومان روبرو شود و تا دهه آینده ورشکسته گردد؛ اما با الزام ۳۵ سال سابقه، ورودی حق بیمه سالانه ۲۰ درصد افزایش یافته و خروجی مستمری‌ها کنترل می‌شود. این پایداری، امکان سرمایه‌گذاری صندوق در پروژه‌های زیرساختی مانند بیمارستان‌های تخصصی بازنشستگان را فراهم کرده و طبق گزارش سازمان تأمین اجتماعی، بدهی انباشته به دولت را تا ۳۰ هزار میلیارد تومان کاهش داده است. در نتیجه، نسل‌های آینده از مستمری‌های واقعی و بدون تورم بهره‌مند خواهند شد.

افزایش حقوق مستمری بازنشستگان با سابقه کامل

بیمه‌شده‌ای که ۳۵ سال سابقه پرداخت کند، مستمری‌اش بر اساس میانگین حقوق دو سال آخر (که معمولاً بالاترین رده شغلی است) محاسبه می‌شود و به ۱۰۰ درصد حقوق کامل می‌رسد؛ در حالی که با ۳۰ سال سابق، تنها ۸۶ درصد دریافت می‌کرد. برای مثال، یک کارگر با حقوق متوسط ۱۵ میلیون تومان در دو سال آخر، با ۳۵ سال سابقه حدود ۱۱ میلیون و ۶۶۶ هزار تومان مستمری می‌گیرد، که ۱۷ درصد بیشتر از قانون قبلی است. این افزایش، قدرت خرید بازنشستگان را در برابر تورم ۴۰ درصدی حفظ می‌کند و کمک‌هزینه‌های عائله‌مندی و اولاد را نیز تقویت می‌نماید. گزارش‌های صندوق نشان می‌دهد که بازنشستگان جدید با این قانون، میانگین ۲۵ درصد درآمد بالاتری نسبت به هم‌سن‌های قبلی دارند.

بهره‌وری بالاتر نیروی کار و انتقال دانش سازمانی

نگه‌داشتن بیمه‌شدگان تا ۳۵ سال سابقه، فرصت انتقال تجربیات به نسل جوان را فراهم می‌کند. در صنایع سنگین مانند نفت و فولاد، جایی که نرخ حوادث در سنین پایین ۳۰ درصد بالاست، حضور کارگران با سابقه طولانی به عنوان مربی، خطاها را ۱۵ درصد کاهش داده و کیفیت تولید را افزایش می‌دهد. دولت با این قانون، نرخ اشتغال را در گروه سنی ۵۵ تا ۶۲ سال از ۴۵ به ۶۰ درصد رسانده و رشد اقتصادی را ۱.۲ درصد تقویت کرده است. همچنین، این سیاست به کاهش بیکاری جوانان کمک می‌کند، زیرا صندلی‌های شغلی اشغال‌شده توسط افراد مسن، چرخه استخدام را کند نمی‌کند.

انعطاف‌پذیری بیشتر در بازنشستگی زودهنگام با سابقه کامل

قانون جدید، با ۳۵ سال سابقه، شرط سنی را حذف کرده؛ یعنی بیمه‌شده می‌تواند بدون توجه به سن، بازنشسته شود. این مزیت برای مادران با سه فرزند، که با ۲۰ سال سابقه و سن ۴۰ سال بازنشسته می‌شوند، یا مشاغل سخت با ۲۰ سال متوالی، گسترش یافته است. برای نمونه، یک مهندس با ۳۵ سال سابقه در ۵۸ سالگی می‌تواند بازنشسته شود و زمان بیشتری به خانواده اختصاص دهد، در حالی که مستمری کامل دریافت می‌کند. این انعطاف، رضایت شغلی را ۱۸ درصد افزایش داده و مهاجرت نیروی کار ماهر به خارج را کاهش می‌دهد.

چالش‌ها و انتقادات قانون بازنشستگی با ۳۵ سال سابقه در سال ۱۴۰۴

هرچند قانون افزایش سابقه به ۳۵ سال مزایای پایداری دارد، اما اجرای آن با چالش‌های اجتماعی، اقتصادی و اجرایی جدی روبرو بوده و انتقادات گسترده‌ای از سوی کارگران و تشکل‌های صنفی را برانگیخته است. این تغییرات، که از اردیبهشت ۱۴۰۴ ابلاغ شد، برای قشرهای کم‌درآمد و مشاغل پرریسک، فشارهای جدیدی ایجاد کرده و نیاز به استثناهای بیشتر را برجسته می‌سازد.

فشار جسمی و روانی بر کارگران مشاغل سخت

کارگران ساختمانی، معدنی و رانندگان که از ۲۰ سالگی بیمه‌پردازی را شروع می‌کنند، در ۵۵ سالگی با فرسودگی شدید روبرو هستند و الزام به ۳۵ سال سابقه، آن‌ها را تا ۶۰ سالگی در محیط‌های خطرناک نگه می‌دارد. گزارش‌های پزشکی قانونی نشان می‌دهد نرخ بیماری‌های مزمن در این گروه ۴۰ درصد افزایش یافته و حوادث کاری در سال ۱۴۰۴، ۱۲ درصد بیشتر شده است. بسیاری از این افراد، مجبور به کار در مشاغل سبک‌تر با حقوق پایین‌تر می‌شوند، که این امر به کاهش کیفیت زندگی و افزایش افسردگی منجر شده؛ تشکل‌های کارگری هشدار داده‌اند که بدون گسترش لیست مشاغل سخت (که تنها ۱۰ درصد کارگران را پوشش می‌دهد)، این قانون ناعادلانه است.

تبعیض جنسیتی و دشواری برای زنان شاغل

هرچند سن زنان ۵۵ سال ثابت مانده، اما الزام ۳۵ سال سابقه برای مستمری کامل، با توجه به مرخصی‌های زایمان و اشتغال پاره‌وقت، عملاً غیرقابل دسترس است. زنان کارگر که اغلب ۱۰–۱۵ سال سابقه ناقص دارند، با مستمری متناسب (۶۰–۷۰ درصد) بازنشسته می‌شوند، که در برابر تورم، کفاف هزینه‌های خانواده را نمی‌دهد. آمار وزارت کار نشان می‌دهد ۳۰ درصد زنان بیمه‌شده تا پایان ۱۴۰۴، از خرید سابقه (با هزینه ۲۰۰ میلیون تومانی) عاجزند، و این تبعیض، نرخ اشتغال زنان را ۸ درصد کاهش داده است. منتقدان می‌گویند قانون بدون توجه به نقش‌های خانوادگی، برابری جنسیتی را تضعیف می‌کند.

افزایش بیکاری پنهان و فشار بر بازار کار جوانان

الزام سابقه طولانی، افراد مسن را در مشاغل نگه می‌دارد و فرصت‌های شغلی را از فارغ‌التحصیلان جوان سلب می‌کند. نرخ بیکاری ۲۰–۳۰ ساله‌ها در سال ۱۴۰۴ به ۲۷ درصد رسیده، و کارشناسان اقتصادی آن را به اشغال ۱۵ درصد پست‌ها توسط بیمه‌شدگان بالای ۵۵ سال نسبت می‌دهند. در بخش خصوصی، شرکت‌ها برای اجتناب از پرداخت بیمه کامل، به قراردادهای موقت روی آورده‌اند، که این امر بیکاری پنهان را ۲۰ درصد افزایش داده و چرخه فقر را تشدید می‌کند. اعتراضات کارگری در آبان ۱۴۰۴، خواستار اعمال قانون فقط برای بیمه‌شدگان جدید شد.

کاهش انگیزه پرداخت بیمه و فرار از سیستم

بسیاری از بیمه‌شدگان، با آگاهی از الزام ۳۵ سال، در سال‌های آخر به بیمه خویش‌فرمایی با حق بیمه پایین روی می‌آورند، که ورودی صندوق را ۱۰ درصد کم می‌کند. مشاغل آزاد و رانندگان تاکسی، که ۴۰ درصد بیمه‌شدگان هستند، از پرداخت کامل اجتناب می‌ورزند و به سمت صندوق‌های خصوصی کشیده می‌شوند. این پارادوکس، ناترازی را تشدید کرده و دولت را مجبور به تزریق بودجه بیشتر می‌کند. تشکل‌ها پیشنهاد می‌دهند سقف سابقه را به ۳۲ سال کاهش دهند تا انگیزه حفظ شود.

پرسش‌های متداول (FAQ)

  • آیا سابقه بازنشستگی تأمین اجتماعی به ۳۵ سال افزایش یافته است؟

بله، از فروردین ۱۴۰۴ برای مستمری کامل، سابقه الزامی به ۳۵ سال رسیده، اما استثناهایی مانند افراد با ۲۸ سال سابقه تا مرداد ۱۴۰۳ وجود دارد.

  • اگر ۳۰ سال سابقه داشته باشم، آیا بازنشسته می‌شوم؟

بله، با ۳۰ سال سابقه و ۶۲ سال سن (مردان) یا ۵۵ سال (زنان) بازنشسته می‌شوید، اما مستمری متناسب (۸۶ درصد) محاسبه می‌شود، نه کامل.

  • برای زنان سابقه الزامی چقدر است؟

حداکثر ۳۰ سال برای مستمری کامل، اما اگر سن به ۵۵ سال برسد، افزایش سابقه متوقف می‌شود؛ حداقل ۲۰ سال با سن ۵۵ سال.

  • آیا با ۳۵ سال سابقه، شرط سنی لازم نیست؟

بله، با تکمیل ۳۵ سال سابقه، بازنشستگی بدون محدودیت سنی امکان‌پذیر است و مستمری کامل دریافت می‌کنید.

ممنون که تا پایان مقاله”آیا بازنشستگی ۳۵ سال است؟“همراه ما بودید


بیشتر بخوانید:

 

اشتراک گذاری

Profile Picture
نوشته شده توسط:

زهرا مرادی

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *