بازی جدید در سولانا: آربیتراژ اتمی و چالش‌های MEV
به گزارش مالی3،در دنیای پرسرعت بلاکچین و دیفای، استخراج حداکثر ارزش قابل استخراج (MEV) همواره موضوعی بحث‌برانگیز بوده است. اکنون، در شبکه سولانا، شکلی جدید از این پدیده به نام “آربیتراژ اتمی” ظهور کرده که بیش از نیمی از تراکنش‌های این شبکه را به خود اختصاص داده و جایگزین حملات ساندویچی شده است.
ربیتراژ اتمی چیست؟
آربیتراژ اتمی یک نوع خاص از استخراج MEV است که در آن یک “آربیتراژگر” یا “جستجوگر” (Searcher) با شناسایی تفاوت قیمت یک دارایی بین دو یا چند صرافی غیرمتمرکز (DEX) در شبکه، از این تفاوت قیمت سود می‌برد. ویژگی کلیدی این نوع آربیتراژ در “اتمی بودن” آن نهفته است. به این معنی که تمامی مراحل خرید و فروش دارایی در یک تراکنش واحد و غیرقابل تفکیک انجام می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که ریسک اجرای آربیتراژ برای جستجوگر تقریباً به صفر برسد، زیرا یا کل تراکنش با موفقیت انجام می‌شود و سود حاصل می‌شود، یا در صورت عدم امکان اجرای آربیتراژ (مثلاً به دلیل تغییر قیمت یا رقابت شدید)، کل تراکنش شکست می‌خورد و سرمایه‌ای از دست نمی‌رود (به جز هزینه‌های مربوط به تراکنش‌های ناموفق).
جایگزینی حملات ساندویچی؟
تا پیش از این، حملات ساندویچی یکی از رایج‌ترین انواع MEV در سولانا بود که در آن مهاجم با قرار دادن تراکنش خود قبل و بعد از یک تراکنش بزرگ کاربر، از نوسان قیمت ایجاد شده سود می‌برد. اما با افزایش اقدامات ضد MEV و پیچیده‌تر شدن مکانیسم‌ها، سودآوری حملات ساندویچی کاهش یافته است. آربیتراژ اتمی با ارائه روشی کم‌ریسک‌تر و در عین حال سودآور، به سرعت جایگاه خود را در اکوسیستم سولانا پیدا کرده است.
سودآوری و چالش‌ها:
گرچه آربیتراژ اتمی از نظر تئوری سودآور به نظر می‌رسد و برخی از جستجوگران توانسته‌اند سودهای قابل توجهی کسب کنند (در یک ماه گذشته، آربیتراژ اتمی در سولانا حدود ۱۲۰,۰۰۰ سول (تقریباً ۱۷ میلیون دلار) سود ایجاد کرده است)، اما ورود به این عرصه برای هر کاربری آسان نیست.
موانع ورود شامل:
- زیرساخت فنی پیچیده: نیاز به سرورهای قدرتمند، نودهای اختصاصی RPC و اتصال مستقیم به اعتبارسنج‌ها برای اطمینان از سرعت و اولویت اجرای تراکنش.
- ابزارهای اختصاصی:توسعه ربات‌های پیشرفته و الگوریتم‌های پیچیده برای شناسایی فرصت‌ها و اجرای سریع تراکنش‌ها.
- سرمایه اولیه قابل توجه: برای پوشش هزینه‌های زیرساخت، توسعه و البته رقابت با سایر جستجوگران.
- رقابت شدید: با توجه به سودآوری این روش، رقابت بین جستجوگران بسیار بالاست و شانس موفقیت برای افراد تازه‌کار پایین است. برخی گزارش‌ها نشان می‌دهند که نرخ شکست تراکنش‌های آربیتراژ اتمی می‌تواند بیش از ۹۹ درصد باشد.
- هزینه‌های پنهان:حتی تراکنش‌های ناموفق نیز هزینه‌هایی (مانند هزینه‌های گس) در پی دارند که می‌تواند برای تازه‌کاران زیان‌بار باشد.
پیامدهای برای اکوسیستم سولانا:
افزایش سهم آربیتراژ اتمی در تراکنش‌های سولانا، نشان‌دهنده پویایی و نوآوری در اکوسیستم MEV است. این امر می‌تواند به کشف قیمت کارآمدتر در صرافی‌های غیرمتمرکز کمک کند، اما همزمان چالش‌هایی را برای کاربران عادی و حتی توسعه‌دهندگان به وجود می‌آورد. رقابت برای MEV می‌تواند منجر به افزایش کارمزد تراکنش‌ها و کندی شبکه شود، اگرچه ساختار سولانا با توان عملیاتی بالا و هزینه‌های پایین طراحی شده است.
آربیتراژ اتمی، فصل جدیدی در بازی MEV در سولانا است. این روش، با حذف ریسک اجرای تراکنش و پتانسیل سودآوری بالا، جذابیت زیادی دارد. اما ورود به آن نیازمند دانش فنی عمیق، سرمایه کافی و ابزارهای اختصاصی است. برای کاربران عادی، آگاهی از این پدیده و تأثیر آن بر اکوسیستم بلاکچین اهمیت دارد تا در مواجهه با فرصت‌های ظاهراً “بدون ریسک” در بازارهای مالی غیرمتمرکز، با احتیاط بیشتری عمل کنند.
نظرات کاربران