پراپ بدون دراودان روزانه چیست؟، در دنیای پررقابت و چالش‌برانگیز معاملات بازارهای مالی، بسیاری از تریدرهای مستعد به دنبال فرصت‌هایی برای دسترسی به سرمایه بیشتر جهت افزایش حجم معاملات خود هستند. شرکت‌های پراپ (Proprietary Trading Firms) این فرصت را فراهم می‌آورند، اما همواره با قوانین سخت‌گیرانه مدیریت ریسک همراه بوده‌اند.
یکی از رایج‌ترین این قوانین، محدودیت دراودان روزانه است که بسیاری از تریدرها را تحت فشار قرار می‌دهد. اما در سال‌های اخیر، مدل‌های جدیدی از پراپ فرم‌ها ظهور کرده‌اند که مفهوم “پراپ بدون دراودان روزانه” را معرفی می‌کنند. این رویکرد جدید، در عین حفظ اصول مدیریت ریسک، انعطاف‌پذیری بیشتری را برای تریدرها به ارمغان می‌آورد. در این مقاله به طور جامع به بررسی این مدل خاص، تفاوت‌های آن با رویکردهای سنتی و نکات کلیدی آن می‌پردازیم.
فهرست مطالب:
پراپ بدون دراودان روزانه چیست؟
“پراپ بدون دراودان روزانه” به یک مدل خاص از فعالیت در شرکت‌های تأمین سرمایه معامله‌گری (Proprietary Trading Firms) اشاره دارد که در آن محدودیت‌های مربوط به حداکثر افت سرمایه در طول یک روز معاملاتی برداشته شده است. در حالی که اکثر پراپ فرم‌ها برای مدیریت ریسک خود دو نوع محدودیت دراودان (روزانه و کلی/حداکثر) را اعمال می‌کنند، برخی از آن‌ها مدل‌هایی را ارائه می‌دهند که تریدرها را از قید دراودان روزانه آزاد می‌کنند.
ماهیت پراپ بدون دراودان روزانه:
در این مدل، تمرکز اصلی بر روی حداکثر دراودان کلی (Maximum Total Drawdown) یا دراودان دنبال‌شونده (Trailing Drawdown) است. به این معنی که تریدر می‌تواند در طول یک روز معاملاتی نوسانات و افت‌های بیشتری را در حساب خود تجربه کند، به شرطی که از حد تعیین شده برای دراودان کلی یا دنبال‌شونده خود فراتر نرود. این مدل، به جای نظارت لحظه‌ای و روزانه بر عملکرد، بیشتر بر نتایج نهایی و کلی تریدر در طول دوره چالش یا پس از تأمین مالی تمرکز دارد.
مزایای این مدل برای تریدرها:
- کاهش فشار روانی روزانه: یکی از بزرگترین مزایای این مدل، از بین بردن استرس و فشار ناشی از محدودیت‌های روزانه دراودان است. تریدرها می‌توانند با آرامش بیشتری معامله کنند و نگران این نباشند که یک نوسان ناگهانی در طول روز حساب آن‌ها را به دلیل نقض قانون دراودان روزانه ببندد.
- انعطاف‌پذیری برای استراتژی‌های خاص: این مدل برای تریدرهایی که از استراتژی‌های با تایم‌فریم بلندتر مانند نوسان‌گیری (Swing Trading) یا موقعیت‌گیری (Position Trading) استفاده می‌کنند، بسیار مناسب است. این استراتژی‌ها ذاتاً ممکن است در طول یک روز معاملاتی افت‌های موقتی قابل توجهی را تجربه کنند که در صورت وجود دراودان روزانه، منجر به نقض قانون و بسته شدن حساب می‌شد.
- امکان نگهداری معاملات زیان‌ده برای بازگشت: در این مدل، تریدر می‌تواند پوزیشن‌های زیان‌ده خود را برای مدت طولانی‌تری باز نگه دارد (تا زمانی که به دراودان کلی نرسد) و امیدوار باشد که قیمت بازگردد، بدون اینکه مجبور باشد آن را در پایان روز به دلیل قانون دراودان روزانه ببندد.
ملاحظات و چالش‌ها:
با این حال، حذف دراودان روزانه به معنای حذف کامل ریسک نیست:
- تأکید شدیدتر بر دراودان کلی/دنبال‌شونده: در این مدل‌ها، قانون حداکثر دراودان کلی یا دراودان دنبال‌شونده (که حد ضرر را بر اساس بالاترین اوج اکوئیتی حساب تعیین می‌کند) به عنوان تنها خط قرمز نهایی عمل می‌کند و شکستن آن به معنای از دست دادن کل حساب است. این می‌تواند حتی سخت‌گیرانه‌تر باشد، زیرا هیچ “ریست” روزانه‌ای وجود ندارد.
- نیاز به انضباط فردی بالا: تریدر بدون محدودیت روزانه، نیاز به انضباط و مدیریت ریسک شخصی بسیار بالایی دارد تا از افت‌های بیش از حد که در نهایت به دراودان کلی می‌رسد، جلوگیری کند. وسوسه نگه داشتن معاملات زیان‌ده برای مدت طولانی‌تر ممکن است منجر به ضررهای بزرگتر شود.
- ریسک‌های پنهان: برخی تریدرها ممکن است به دلیل نداشتن دراودان روزانه، بیش از حد ریسک کنند و کنترل معاملاتشان را از دست بدهند که منجر به ضررهای سریع و بزرگ می‌شود.
در مجموع، پراپ بدون دراودان روزانه گزینه‌ای جذاب برای تریدرهای باتجربه است که به دنبال انعطاف‌پذیری بیشتر هستند و می‌توانند مدیریت ریسک را به صورت مستقل و بلندمدت‌تری انجام دهند، اما نیازمند درک عمیق‌تر از خطرات و انضباط فردی بسیار بالا است.
تأثیر پراپ بدون دراودان روزانه بر روانشناسی تریدر و انطباق استراتژی
حذف محدودیت دراودان روزانه، فراتر از یک تغییر ساده در قوانین، تأثیرات عمیقی بر ذهنیت، رفتار و انتخاب‌های استراتژیک یک تریدر دارد. این مدل، در عین حال که آزادی عمل بیشتری می‌دهد، چالش‌های روانی و نیاز به انطباق‌های استراتژیک خاص خود را نیز به همراه دارد.
کاهش فشار روانی و افزایش انعطاف‌پذیری تصمیم‌گیری
یکی از بارزترین مزایای حذف دراودان روزانه، کاهش قابل توجه فشار روانی است که معامله‌گران در طول روز با آن مواجه هستند. در مدل‌های سنتی، تریدر دائماً نگران است که یک حرکت ناگهانی و غیرمنتظره بازار، یا حتی یک اشتباه کوچک، باعث شود دراودان روزانه او نقض شده و حسابش بسته شود. این نگرانی می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری‌های عجولانه، بستن زودهنگام معاملات سودده کوچک برای جلوگیری از ضرر احتمالی، یا حتی اجتناب از ورود به معاملات با پتانسیل بالا شود.
در مقابل، در مدل “بدون دراودان روزانه”، تریدر آزادی بیشتری برای مدیریت معاملات خود در طول روز دارد. او می‌تواند پوزیشن‌های زیان‌ده را برای مدت طولانی‌تری باز نگه دارد، به شرطی که به حد دراودان کلی (یا دنبال‌شونده) نرسد. این انعطاف‌پذیری به تریدر اجازه می‌دهد تا با آرامش بیشتری به تحلیل بازار بپردازد، برنامه‌های معاملاتی خود را بدون ترس از قطع شدن ناگهانی اجرا کند و از استراتژی‌هایی که ممکن است در طول روز نوسانات بیشتری داشته باشند، استفاده کند. این آزادی می‌تواند به کاهش استرس، بهبود تمرکز و در نهایت، تصمیم‌گیری‌های منطقی‌تر منجر شود.
فرصت برای استراتژی‌های معاملاتی با تایم‌فریم بلندتر
محدودیت دراودان روزانه عملاً تریدرها را به سمت استراتژی‌های کوتاه‌مدت مانند اسکالپینگ (Scalping) یا معاملات روزانه (Day Trading) سوق می‌دهد، زیرا این استراتژی‌ها سعی در کسب سودهای کوچک و مکرر در بازه‌های زمانی کوتاه دارند تا از افت‌های بزرگ روزانه جلوگیری کنند. اما پراپ بدون دراودان روزانه، درها را به روی طیف وسیع‌تری از استراتژی‌ها باز می‌کند:
- معاملات نوسانی (Swing Trading): این استراتژی‌ها شامل نگهداری پوزیشن‌ها برای چند روز یا چند هفته برای کسب سود از نوسانات بزرگتر بازار هستند. در طول این مدت، ممکن است پوزیشن‌ها افت‌های موقتی قابل توجهی را تجربه کنند. بدون محدودیت دراودان روزانه، تریدر می‌تواند این افت‌ها را تحمل کند و منتظر بازگشت قیمت بماند.
- معاملات موقعیتی (Position Trading): این استراتژی‌ها حتی بلندمدت‌تر هستند و پوزیشن‌ها برای هفته‌ها یا ماه‌ها نگهداری می‌شوند. این نوع معاملات به طور طبیعی در طول مسیر خود دراودان‌های زیادی را تجربه می‌کنند که با وجود دراودان روزانه عملاً غیرممکن است.
- استراتژی‌های با نسبت ریسک به ریوارد بالا: برخی استراتژی‌ها ممکن است نرخ برد پایین‌تری داشته باشند اما در صورت موفقیت، سودهای بسیار بزرگی را به همراه بیاورند. این استراتژی‌ها معمولاً دراودان‌های بیشتری را تجربه می‌کنند. حذف دراودان روزانه به تریدر اجازه می‌دهد تا این استراتژی‌ها را با آرامش بیشتری اجرا کند.
این انعطاف‌پذیری در انتخاب استراتژی، به تریدرها این امکان را می‌دهد که سبک معاملاتی خود را که ممکن است با شخصیت و توانایی‌های آن‌ها همخوانی بیشتری داشته باشد، دنبال کنند، به جای اینکه مجبور به تطبیق با محدودیت‌های مصنوعی روزانه باشند.
نیاز به انضباط فردی و مدیریت ریسک داخلی قوی‌تر
با وجود مزایای ذکر شده، حذف دراودان روزانه به معنای “آزادی مطلق” یا “ریسک کمتر” نیست، بلکه به معنای انتقال مسئولیت مدیریت ریسک از یک قانون خارجی به انضباط داخلی تریدر است. در این مدل، تریدر باید:
- حد ضرر (Stop Loss) شخصی: به شدت به حد ضرر شخصی خود پایبند باشد و آن را به درستی در معاملات خود اعمال کند. عدم وجود یک “حد ضرر اجباری روزانه” توسط پراپ فرم، به این معنی است که تریدر باید حد ضرر خود را به صورت دستی و با انضباط کامل مدیریت کند.
- مدیریت اندازه پوزیشن (Position Sizing): اندازه هر معامله را به دقت بر اساس میزان تحمل ریسک و دراودان کلی باقی‌مانده مدیریت کند. یک اشتباه در مدیریت اندازه پوزیشن می‌تواند به سرعت به دراودان کلی برسد و منجر به از دست رفتن حساب شود.
- کنترل احساسات: با توجه به اینکه هیچ محدودیتی برای ضرر در طول روز وجود ندارد، تریدر ممکن است وسوسه شود که معاملات زیان‌ده را برای مدت طولانی‌تری نگه دارد یا حتی برای “انتقام‌گیری از بازار” حجم معاملات خود را افزایش دهد. کنترل احساسات و پایبندی به برنامه معاملاتی در این شرایط حیاتی‌تر است.
- درک عمیق دراودان کلی/دنبال‌شونده: تریدر باید درک کاملی از نحوه عملکرد دراودان کلی یا دنبال‌شونده داشته باشد و دائماً وضعیت حساب خود را نسبت به این حد نهایی پایش کند. این حد، تنها سد دفاعی باقی‌مانده برای حفظ حساب است.
به طور خلاصه، پراپ بدون دراودان روزانه، یک شمشیر دولبه است. در حالی که انعطاف‌پذیری و آزادی بیشتری را برای تریدر فراهم می‌کند، اما بار مسئولیت مدیریت ریسک را به طور کامل بر دوش خود تریدر می‌اندازد و نیازمند انضباط فردی و درک عمیق‌تری از اصول مدیریت سرمایه است. تریدرهایی که فاقد این انضباط هستند، ممکن است در این مدل با چالش‌های بزرگتری مواجه شوند.
مقایسه با مدل‌های سنتی پراپ و دیدگاه شرکت‌ها
مدل “پراپ بدون دراودان روزانه” یک رویکرد نسبتاً جدیدتر در صنعت پراپ تریدینگ است که در پاسخ به نیازها و سبک‌های معاملاتی متنوع تریدرها شکل گرفته است. برای درک بهتر این مدل، مقایسه آن با مدل‌های سنتی که شامل دراودان روزانه هستند، و همچنین بررسی انگیزه‌ها و دیدگاه‌های شرکت‌های پراپ در ارائه چنین خدماتی ضروری است.
تفاوت‌های کلیدی با مدل‌های سنتی پراپ (با دراودان روزانه)
مدل‌های سنتی پراپ فرم‌ها معمولاً بر دو نوع محدودیت دراودان تأکید دارند:
- دراودان روزانه (Daily Drawdown): این محدودیت، حداکثر افت مجاز حساب را در طول یک روز معاملاتی تعیین می‌کند. هدف اصلی آن جلوگیری از ضررهای بزرگ و ناگهانی در یک بازه زمانی کوتاه است. این قانون به عنوان یک “فیوز” عمل می‌کند که در صورت رسیدن به حد ضرر روزانه، تمام معاملات را می‌بندد و حساب را برای آن روز غیرفعال می‌کند.
- دراودان کلی/حداکثر (Overall/Maximum Drawdown): این محدودیت، حداکثر افت مجاز حساب را از بالاترین نقطه اوج آن در کل دوره فعالیت تعیین می‌کند و به عنوان خط قرمز نهایی عمل می‌کند.
در مقابل، مدل “پراپ بدون دراودان روزانه” این فیوز روزانه را حذف می‌کند. این بدان معناست که تریدر می‌تواند در طول روز افت‌های بیشتری را تجربه کند، بدون اینکه حسابش بسته شود. اما این آزادی با یک “اما” بزرگ همراه است: در این مدل‌ها، معمولاً دراودان کلی یا دراودان دنبال‌شونده (Trailing Drawdown) به شدت اعمال می‌شود. دراودان دنبال‌شونده، حد ضرر را به صورت پویا بر اساس بالاترین نقطه اوج اکوئیتی حساب (شامل سودهای محقق شده و نشده) تنظیم می‌کند و هیچگاه به سمت پایین حرکت نمی‌کند. این بدان معناست که هر سودی که تریدر کسب می‌کند، حد ضرر کلی او را نیز بالا می‌برد و او را مجبور می‌کند که سودهای خود را حفظ کند.
جدول مقایسه‌ای (مفهومی):
انگیزه‌های شرکت‌های پراپ برای ارائه مدل بدون دراودان روزانه
شرکت‌های پراپ دلایل مختلفی برای ارائه مدل “بدون دراودان روزانه” دارند که عمدتاً به جذب تریدرهای بیشتر و بهینه‌سازی مدل کسب و کار خود بازمی‌گردد:
- جذب طیف وسیع‌تری از تریدرها: با حذف دراودان روزانه، این شرکت‌ها می‌توانند تریدرهایی با سبک‌های معاملاتی متنوع‌تر (به ویژه آن‌هایی که تایم‌فریم‌های بلندتری دارند) را جذب کنند که ممکن است در مدل‌های سنتی موفق نباشند. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد تا استخر استعدادهای خود را گسترش دهند.
- کاهش نارضایتی تریدرها: بسیاری از تریدرها از اینکه حسابشان به دلیل یک نوسان لحظه‌ای یا یک اشتباه کوچک در طول روز بسته می‌شود، ناراضی هستند. حذف این قانون می‌تواند تجربه کاربری را بهبود بخشد و نرخ حفظ تریدرها را افزایش دهد.
- تمرکز بر سودآوری بلندمدت: با تمرکز بر دراودان کلی یا دنبال‌شونده، شرکت‌های پراپ تریدرها را به سمت سودآوری پایدارتر در بلندمدت سوق می‌دهند، به جای اینکه صرفاً بر عملکرد روزانه آن‌ها تمرکز کنند. اگر تریدر بتواند در نهایت سودده باشد، حتی با نوسانات روزانه، برای شرکت پراپ مطلوب است.
- مدیریت ریسک هوشمندتر: برخی شرکت‌ها معتقدند که دراودان دنبال‌شونده (که اغلب در این مدل‌ها استفاده می‌شود) یک ابزار مدیریت ریسک پیچیده‌تر و کارآمدتر است. این روش تریدر را مجبور می‌کند که با هر سودی که کسب می‌کند، حد ضرر خود را نیز بالاتر ببرد و از بازگشت سودهای کسب شده جلوگیری کند.
- تمایز در بازار رقابتی: صنعت پراپ تریدینگ بسیار رقابتی است. ارائه مدل‌های متفاوت و انعطاف‌پذیرتر می‌تواند به شرکت‌ها کمک کند تا خود را از رقبا متمایز کرده و سهم بیشتری از بازار را به دست آورند.
ریسک‌ها و ملاحظات از دیدگاه شرکت پراپ
با این حال، ارائه مدل “بدون دراودان روزانه” برای خود شرکت‌های پراپ نیز بدون ریسک نیست:
- ریسک سرمایه بیشتر: با حذف دراودان روزانه، شرکت پراپ ممکن است در معرض ضررهای بزرگتر و سریع‌تر در یک روز قرار گیرد، اگر تریدر کنترل ریسک شخصی خود را از دست بدهد.
- نیاز به نظارت دقیق‌تر بر دراودان کلی/دنبال‌شونده: شرکت باید سیستم‌های نظارتی بسیار قوی داشته باشد تا به صورت لحظه‌ای دراودان کلی یا دنبال‌شونده تریدرها را پایش کند و در صورت نقض، به سرعت حساب را ببندد.
- آموزش تریدرها: این شرکت‌ها ممکن است نیاز به آموزش بیشتری برای تریدرها داشته باشند تا آن‌ها را با نحوه مدیریت ریسک در غیاب دراودان روزانه آشنا کنند.
در نهایت، انتخاب مدل “پراپ بدون دراودان روزانه” هم برای تریدر و هم برای شرکت پراپ، یک تصمیم استراتژیک است که باید با درک کامل از مزایا و معایب آن همراه باشد. این مدل، نشان‌دهنده تکامل صنعت پراپ تریدینگ در جهت ارائه گزینه‌های متنوع‌تر و پاسخگویی به نیازهای متفاوت جامعه معامله‌گران است.
پرسش‌های متداول (FAQ)
-
پراپ بدون دراودان روزانه چیست؟
پراپ بدون دراودان روزانه به شرکت‌های تأمین مالی معامله‌گری اشاره دارد که برخلاف مدل‌های رایج، قانون محدودیت حداکثر ضرر روزانه را برای حساب‌های تریدرهای خود اعمال نمی‌کنند. در این مدل، تریدر آزادی بیشتری در نوسانات روزانه حساب خود دارد، به شرطی که از حد تعیین‌شده برای دراودان کلی یا دنبال‌شونده فراتر نرود. این رویکرد به دنبال کاهش فشار لحظه‌ای بر تریدر و فراهم آوردن انعطاف بیشتر برای استراتژی‌های متنوع‌تر است.
-
این مدل چه تفاوتی با شرکت‌های پراپ سنتی دارد؟
تفاوت اصلی در عدم وجود محدودیت “دراودان روزانه” است. در پراپ‌های سنتی، اگر حساب شما در طول یک روز معاملاتی به حد مشخصی از ضرر برسد (مثلاً ۵% از سرمایه اولیه روز)، حتی اگر دراودان کلی شما هنوز رعایت شده باشد، حسابتان بسته می‌شود. اما در مدل بدون دراودان روزانه، این “فیوز روزانه” حذف شده و تنها قوانین دراودان کلی یا دنبال‌شونده به عنوان خطوط قرمز اصلی عمل می‌کنند که معمولاً بر اساس بالاترین نقطه اوج حساب در تمام دوره فعالیت محاسبه می‌شوند.
نون كه تا پايان مقاله “پراپ بدون دراودان روزانه چیست؟” همراه ما بوديد.
بیشتر بخوانید:
نظرات کاربران