یکپارچگی زیرساختها در توکنسازی: چگونه به 4 تریلیون دلار پتانسیل دست یابیم؟
به گزارش مالی3، در سال 2025، توکنسازی به یکی از موضوعات داغ بازار داراییهای دیجیتال تبدیل شده است، با پیشبینیهایی که نشان میدهند ارزش آن تا سال 2030 به 4 تریلیون دلار خواهد رسید. اما این رشد و موفقیت به شدت وابسته به زیرساختهای مناسب است که باید به شکلی یکپارچه و قابل تعامل در سراسر صنعت گسترش یابند.
در حالی که توکنسازی به سرعت در حال گسترش است و بسیاری از نهادهای بزرگ مالی مانند Coinbase، JP Morgan، Citi، Franklin Templeton و Goldman Sachs اقدام به آزمایش و راهاندازی پروژههای توکنسازی کردهاند، اما همچنان چالشهایی در زمینه زیرساختها وجود دارد. بسیاری از این پروژهها هنوز در سطح مقیاسپذیری و قابلیت همکاری مشکل دارند، که این میتواند بر پذیرش عمومی و پتانسیل بلندمدت این فناوری تأثیر منفی بگذارد.
به گفته کارشناسان، برای تحقق کامل پتانسیل توکنسازی، نیاز به سیستمهایی با قابلیت تعامل در مقیاس بزرگ داریم که میتوانند نیازهای مربوط به حضانت، انطباق، تسویه حساب، نقدینگی و حریم خصوصی را به طور یکپارچه برآورده کنند. به عبارت دیگر، زیرساختهای فعلی به اندازه کافی یکپارچه نیستند و بسیاری از پروژههای بزرگ تنها در سیلوهای خود فعالیت میکنند.
چالشها و فرصتها در آینده توکنسازی
تاکنون، بخشهای مختلفی از بازار مانند اوراق بهادار دیجیتالی، خدمات املاک و مستغلات، و داراییهای خصوصی به توکنسازی روی آوردهاند. اما این راهحلها هنوز به طور کامل به یکدیگر متصل نشدهاند و باعث ایجاد مشکلاتی در نقدینگی و تعامل بین سیستمهای مختلف میشوند. در همین راستا، گزارشها نشان میدهند که 56 درصد از سرمایهگذاران نهادی به نبود زیرساختهای یکپارچه به عنوان یکی از موانع اصلی برای پذیرش توکنسازی اشاره کردهاند.
اتحادهای استراتژیک، مانند همکاری بین ChainLink و Trust & Clearing، اولین گامها برای حل این مشکلات هستند. این مشارکتها نویدبخش پیشرفت در جهت رفع مشکلات موجود هستند، اما هنوز فاصله زیادی تا دستیابی به زیرساختهای یکپارچه و فراگیر داریم.
راهحلهای یکپارچه برای آینده توکنسازی
برای این که توکنسازی به طور کامل به مقیاس برسد، باید به دنبال سیستمهایی باشیم که قادر به تعامل با یکدیگر و برآوردن نیازهای مختلف بازار باشند. زیرساختهای متنوع و در دسترس میتوانند موجب افزایش دسترسی و اعتماد به سیستمهای مالی دیجیتال شوند.
در نهایت، مهمترین عامل موفقیت در این مرحله از توکنسازی، ایجاد زیرساختهایی است که نه تنها نیازهای فنی را برآورده کنند، بلکه قابلیتهای لازم برای مقیاسپذیری و پذیرش در بازارهای جهانی را داشته باشند. این زیرساختها باید توانایی ادغام حضانت، انطباق، حریم خصوصی و نقدینگی را در مقیاس نهادی داشته باشند.
نتیجهگیری
تبدیل شدن به یک استاندارد جهانی در توکنسازی نیازمند یک تغییر اساسی در نحوه طراحی و استفاده از زیرساختهای مالی است. توکنسازی تنها با سیستمهای یکپارچه و قابل تعامل میتواند از پتانسیل واقعی خود بهرهبرداری کند. اگر این تغییرات در زیرساختها به درستی پیادهسازی شوند، میتوانند فرصتی بزرگ برای موسسات بزرگ و بازیگران نوظهور فراهم آورند.
نظرات کاربران